Citaat:
Morgen is de koers van de vallende bladeren, de prachtige poëtische naam voor de Ronde van Lombardije (Giro di Lombardia of Il Lombardia).
De koers kent verschillende parcoursen: Varese-Bergamo, Cantù-Bergamo, Como-Bergamo, Mendrisio-Como, Varese-Como, Milano-Como, Milano-Lecco en Bergamo-Lecco zijn alleen al allemaal deze eeuw verreden!
Morgen grijpen we terug naar 2003: de start ligt in Como en de meet in Bergamo. Al na een kilometer of vijftig doemt de Madonna del Ghisallo (8,6 kilometer aan 6,2%) op. Iets na halfweg koers krijgen we de Colle Gallo (7,4 kilometer aan 6%) met kort daarna de Passo di Ganda (9,2 kilometer aan 7,3% - vlak voor de top is er een stuk 15%). In de afzink van de Ganda zit nog een stukje klimwerk (we zitten dan op zo'n veertig kilometer van de streep) en met nog een kilometer of vijfentwintig te gaan komt de minst zware van de vier grootste bergjes in zicht; de Berbenno (5,5 kilometer aan 5,3%). Daarna is het vooral omlaag richting Bergamo, met op vier kilometer nog een pittig stuk: een kilometer klimwerk met gemiddeld 7,9% (maximaal 12%). Daarna is het weer dalen, de laatste hectometers zijn vlak.
Opmerkelijk in de laatste jaren is dat een winnaar vaak twee keer achtereen won. Zo heb je Bartoli (2002 en 2003), Bettini (2005 en 2006), Cunego (2007 en 2008), Gilbert (2009 en 2010) en Rodríguez (2012 en 2013) die dat allemaal lukten. Cunego won in 2004 ook al eens en dat maakt Zaugg (2011) de eerste winnaar sinds Di Luca (2001) die tot op heden maar één keer won.
Van 2001 tot en met 2008 won er telkens een Italiaan, maar de laatste jaren is het de koers van de Spanjaarden aan het worden. Hoewel Rodríguez' zeges de enige twee Spaanse zeges ooit zijn, stond er vanaf 2006 maar een keer geen Spanjaard op het podium. Vooral S. Sánchez (drie keer tweede en 'n keer derde) wist vaak naast de winst te grijpen. De Italianen boeten aan Lombardische kwaliteiten in: op de laatste vijf podia stond Scarponi (tweede in 2010) als enige Italiaan.
De laatste Belgische podiumplek (en winst) was natuurlijk Gilberts zege in 2010. Boogerd was in 2004 (tweede) de laatste Nederlander op het podium. Kuiper (1981) is alweer de laatste zege voor Nederland.
Vorig jaar won Rodríguez solo, voor Valverde - sportieve wraak voor het WK-drama. Kort daarna kwam Majka binnen. D. Martin versloeg Gasparotto om plek vier en wat later kwam een klein groepje met Serry (zevende) en Gesink (tiende) als beste renners uit de Lage Landen.
De Ronde van Lombardije is de laatste van de vijf grote Klassiekers. Wie weet zich naast Kristoff, Cancellara, Terpstra en Gerrans te scharen dit jaar? In een enquête kan je niet iedereen noemen, maar ik hoop de meeste favorieten er toch tussen te hebben staan...
Het parcours:
De hele startlijst op de site van de Gazzetta: http://ift.tt/1rVVEc3
Il Lombardia
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire