We zitten in de laatste dagen van 2014 en dus is het tijd om achterom te kijken. Hierboven vinden jullie een poll waarin we op zoek gaan naar hét voetbalmoment van het afgelopen jaar. Het jaar werd uiteraard gedomineerd door het WK in Brazilië waarop België eindelijk nog eens aanwezig was, maar wel nog steeds achter een verrassend sterk Nederland eindigde. We zouden het bijna vergeten, maar ook in de Champions League, de Europa League en alle grote competities gebeurden er spectaculaire dingen. Ik zet even de 9 keuzemogelijkheden op een rij.
1.Götze bevrijdt Duitsland.
Na een relatief gesloten wedstrijd lukt het Duitsland niet om in de reguliere speeltijd het stugge Argentijnse blok te ontmantelen, dus gaan we naar verlengingen. Met de strafschoppen al in zicht is het invaller Götze die uiteindelijk de opening vindt en Duitsland z'n vierde wereldtitel schenkt.
2. Brazilië stort helemaal in zonder Neymar.
Een nationaal trauma, anders kan je de halve finale tussen Duitsland en Brazilië niet noemen. Heel de wereld is getuige van een in het moderne topvoetbal ongezien staaltje kat-en-muis. De teller stopt uiteindelijk bij 7-1 in een historische wedstrijd.
3. Van Persie zet de natie in vuur en vlam.
Wie goed zocht, vond ergens in Nederland wel een onverbeterlijke optimist die een gelijkspel voorspelde tussen Nederland en Spanje. De kenners wisten echter wel beter: Nederland maakte geen schijn van kans tegen de Spaanse grootmacht. Een penaltydoelpunt van Xabi Alonso bracht Spanje op voorsprong, maar net voor de rust vertrok er vanaf de voet van Daley Blind een geweldige pass richting Robin van Persie. In plaats van de bal aan te nemen, besluit die de bal doodleuk over Casillas in doel te koppen. Het was het begin van een wervelende revanchewedstrijd die heel Nederland van Vlissingen tot Groningen in een feestje stortte tot diep in de nacht.
4. De ondergang van Spanje.
Waar er winnaars zijn, zijn er natuurlijk ook verliezers. De 1-5 kwam ongenadig hard aan bij de Spanjaarden, en toch was er ook nog hoop. Vier jaar geleden op het vorige WK verloor Spanje ook z'n eerste groepswedstrijd, toen tegen Zwitserland. Nu was het echter anders, ook tegen Chili kwamen de Spanjaarden nooit in hun spel en zo mocht het beste landenteam dat de wereld ooit heeft mogen aanschouwen al na twee wedstrijden z'n koffers pakken. Een roemloos einde voor een generatie dat het interlandvoetbal zes jaar lang genadeloos domineerde.
5. Real wint z'n 10e Champions League.
De echte groten staan er wanneer het moet, en het was van moeten. We zaten in blessuretijd en een duidelijk moegestreden Atletico Madrid had bijna een hele dikke kers op een briljant seizoen te pakken. En toen was daar Sergio Ramos, die met een staalharde kopbal Atletico een koekje van eigen deeg gaf en verlengingen afdwong. Atletico stortte helemaal in en via goals van Bale, Marcelo en Christiano Ronaldo kon Real eindelijk z'n tiende Champions League/ECI op het palmares zetten.
6. 'De Vloek van Béla Guttman' blijft bestaan.
'Zonder mij zal Benfica nooit meer een Europese finale winnen', zo sprak Béla Guttman toen hij vertrok bij Benfica. Hij had net een gevraagde loonsverhoging niet gekregen en sprak dan maar deze rancuneuze woorden uit. Ook na dit jaar krijgt hij nog steeds gelijk, want na een mooi Europees parcours verloor Benfica ook z'n achtste finale sinds 'De Vloek', deze keer na penalty's tegen Sevilla. Béla zag het ongetwijfeld met de glimlach aan.
7. Atletico houdt stand in Camp Nou en behaalt een historische titel.
2003-2004, Valencia wint de Primera Division. Het was de laatste keer dat noch Barcelona noch Real Madrid zich Spaans kampioen mocht noemen. Dit jaar stond er echter een nieuwe macht op: een ijzersterk blok uit dat andere Madrid, gesmeed door wondercoach Diego Simeone. De laatste speeldag bracht de beslissing, want de kraker Barcelona - Atletico Madrid stond op het programma. Die topper begon slecht voor de bezoekers, want op het half uur stonden ze al 1-0 achter én hadden Diego Costa en Arda Turan het veld al geblesseerd moeten verlaten. Maar Atletico speelde op z'n Atleticos: niet aangeslagen, gevaarlijk op stilstaande fases en in blok. We waren amper uit de kleedkamer of Godin zorgde op een, jawel, stilstaande fase voor de gelijkmaker. Barcelona moest nu weer komen, maar Atletico viel de aanvallen allemaal op en werd kampioen van Spanje.
8. Gerrard glijdt uit, Liverpool ziet de titel uit z'n handen glijden.
Ze wachten al zo lang op een nieuwe titel, de mannen van Anfield. Vorig jaar deden ze nog eens mee, erg lang zelfs. Onder leiding van een briljante Luis Suarez stond Liverpool plots zelfs aan de leiding op een paar speeldagen van het einde. Tot een ultradefensief Chelsea op bezoek kwam, Steven Gerrard -uitgerekend hij, kind van het huis, man van de club, levende legende in Liverpool en omstreken- plots z'n evenwicht verloor, Demba Ba de stand op 0-1 bracht en Liverpool de blauwe burcht nooit meer kon doorbreken. City werd uiteindelijk kampioen, Liverpool was er zo dicht bij. Daar koop je echter niets voor, voor dichtbij.
9. FIFA onder druk.
Het is al een paar jaar aan de gang dat het uitzonderingen zijn die de FIFA nog durven verdedigen. De organisatie zit al in het oog van de storm sinds de toewijzing van de WK's 2018 en 2022 aan respectievelijk Rusland en Qatar. Dit jaar barstte er opnieuw een bommetje sinds het befaamde rapport-Garcia dat eerst niet openbaar werd gemaakt en dan toch, maar dan in zo'n aangepaste vorm dat de heer Garcia zelf verklaarde dat de vrijgegeven informatie niet strookte met de waarheid. Enfin, simpelweg het zoveelste schandaal dus.
Stemmen en discussiëren maar!
1.Götze bevrijdt Duitsland.
Na een relatief gesloten wedstrijd lukt het Duitsland niet om in de reguliere speeltijd het stugge Argentijnse blok te ontmantelen, dus gaan we naar verlengingen. Met de strafschoppen al in zicht is het invaller Götze die uiteindelijk de opening vindt en Duitsland z'n vierde wereldtitel schenkt.
2. Brazilië stort helemaal in zonder Neymar.
Een nationaal trauma, anders kan je de halve finale tussen Duitsland en Brazilië niet noemen. Heel de wereld is getuige van een in het moderne topvoetbal ongezien staaltje kat-en-muis. De teller stopt uiteindelijk bij 7-1 in een historische wedstrijd.
3. Van Persie zet de natie in vuur en vlam.
Wie goed zocht, vond ergens in Nederland wel een onverbeterlijke optimist die een gelijkspel voorspelde tussen Nederland en Spanje. De kenners wisten echter wel beter: Nederland maakte geen schijn van kans tegen de Spaanse grootmacht. Een penaltydoelpunt van Xabi Alonso bracht Spanje op voorsprong, maar net voor de rust vertrok er vanaf de voet van Daley Blind een geweldige pass richting Robin van Persie. In plaats van de bal aan te nemen, besluit die de bal doodleuk over Casillas in doel te koppen. Het was het begin van een wervelende revanchewedstrijd die heel Nederland van Vlissingen tot Groningen in een feestje stortte tot diep in de nacht.
4. De ondergang van Spanje.
Waar er winnaars zijn, zijn er natuurlijk ook verliezers. De 1-5 kwam ongenadig hard aan bij de Spanjaarden, en toch was er ook nog hoop. Vier jaar geleden op het vorige WK verloor Spanje ook z'n eerste groepswedstrijd, toen tegen Zwitserland. Nu was het echter anders, ook tegen Chili kwamen de Spanjaarden nooit in hun spel en zo mocht het beste landenteam dat de wereld ooit heeft mogen aanschouwen al na twee wedstrijden z'n koffers pakken. Een roemloos einde voor een generatie dat het interlandvoetbal zes jaar lang genadeloos domineerde.
5. Real wint z'n 10e Champions League.
De echte groten staan er wanneer het moet, en het was van moeten. We zaten in blessuretijd en een duidelijk moegestreden Atletico Madrid had bijna een hele dikke kers op een briljant seizoen te pakken. En toen was daar Sergio Ramos, die met een staalharde kopbal Atletico een koekje van eigen deeg gaf en verlengingen afdwong. Atletico stortte helemaal in en via goals van Bale, Marcelo en Christiano Ronaldo kon Real eindelijk z'n tiende Champions League/ECI op het palmares zetten.
6. 'De Vloek van Béla Guttman' blijft bestaan.
'Zonder mij zal Benfica nooit meer een Europese finale winnen', zo sprak Béla Guttman toen hij vertrok bij Benfica. Hij had net een gevraagde loonsverhoging niet gekregen en sprak dan maar deze rancuneuze woorden uit. Ook na dit jaar krijgt hij nog steeds gelijk, want na een mooi Europees parcours verloor Benfica ook z'n achtste finale sinds 'De Vloek', deze keer na penalty's tegen Sevilla. Béla zag het ongetwijfeld met de glimlach aan.
7. Atletico houdt stand in Camp Nou en behaalt een historische titel.
2003-2004, Valencia wint de Primera Division. Het was de laatste keer dat noch Barcelona noch Real Madrid zich Spaans kampioen mocht noemen. Dit jaar stond er echter een nieuwe macht op: een ijzersterk blok uit dat andere Madrid, gesmeed door wondercoach Diego Simeone. De laatste speeldag bracht de beslissing, want de kraker Barcelona - Atletico Madrid stond op het programma. Die topper begon slecht voor de bezoekers, want op het half uur stonden ze al 1-0 achter én hadden Diego Costa en Arda Turan het veld al geblesseerd moeten verlaten. Maar Atletico speelde op z'n Atleticos: niet aangeslagen, gevaarlijk op stilstaande fases en in blok. We waren amper uit de kleedkamer of Godin zorgde op een, jawel, stilstaande fase voor de gelijkmaker. Barcelona moest nu weer komen, maar Atletico viel de aanvallen allemaal op en werd kampioen van Spanje.
8. Gerrard glijdt uit, Liverpool ziet de titel uit z'n handen glijden.
Ze wachten al zo lang op een nieuwe titel, de mannen van Anfield. Vorig jaar deden ze nog eens mee, erg lang zelfs. Onder leiding van een briljante Luis Suarez stond Liverpool plots zelfs aan de leiding op een paar speeldagen van het einde. Tot een ultradefensief Chelsea op bezoek kwam, Steven Gerrard -uitgerekend hij, kind van het huis, man van de club, levende legende in Liverpool en omstreken- plots z'n evenwicht verloor, Demba Ba de stand op 0-1 bracht en Liverpool de blauwe burcht nooit meer kon doorbreken. City werd uiteindelijk kampioen, Liverpool was er zo dicht bij. Daar koop je echter niets voor, voor dichtbij.
9. FIFA onder druk.
Het is al een paar jaar aan de gang dat het uitzonderingen zijn die de FIFA nog durven verdedigen. De organisatie zit al in het oog van de storm sinds de toewijzing van de WK's 2018 en 2022 aan respectievelijk Rusland en Qatar. Dit jaar barstte er opnieuw een bommetje sinds het befaamde rapport-Garcia dat eerst niet openbaar werd gemaakt en dan toch, maar dan in zo'n aangepaste vorm dat de heer Garcia zelf verklaarde dat de vrijgegeven informatie niet strookte met de waarheid. Enfin, simpelweg het zoveelste schandaal dus.
Stemmen en discussiëren maar!
Voetbalmoment van 2014
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire