Jaren geleden zette ik mijn eerste stapjes op het voetbalveld. Het lag vlak bij mij in de achtertuin, het gras kon ik ruiken wanneer ik de achterdeur opende. Ideaal voor een jongen die ontzettend gek is op voetbal. Verliefd op het spel, verliefd op de bal zelf. Zoals vele jongens van mijn leeftijd sliep ik met een bal in mijn bed. Een knuffelbeer had ik niet, maar die had ik ook niet nodig. Als ik het koud had vouwde ik mezelf nog wat dichter om die luchtbal bedekt met leren vlakken. Het was nog gewoon een zwart-wit geblokte bal en niet zo'n commerciële van tegenwoordig. Paars, blauw, geel of groen. Je kunt het je zo gek mogelijk niet bedenken. Dat is iets waar ik me nog steeds dood aan erger. Een bal hoort zwart met wit geblokt te zijn. De voetbalschoenen horen zwart te zijn en de sokken netjes omgeslagen over de scheenbeschermer heen. Zo hoort het te zijn en ik hoop dat het ooit weer zulke tijden zullen worden.
Vanaf mijn zesde levensjaar schreef ik mij in bij mijn plaatselijke voetbalvereniging S.D.O.U.C. uit Ulft. De afkorting staat voor Samenspel Doet Overwinnen Ulftse Combinatie. Van samenspel moest ik het ook hebben, vanaf jongs af aan al. Ik kon aardig voetballen, had een goed loopvermogen en mijn traptechniek was ook netjes. Dat viel als snel de betaaldvoetbalclubs hier uit de buurt op. De Graafschap, Vitesse en zelfs F.C. Twente stond op de stoep. Maar ik trok mijn eigen plan. Samen met mijn ouders besloten we in te gaan op een aanbod van de Duitse amateurclub VfB Lohengrin 03 Kleve. Een kleine vereniging met redelijke jeugdtrainers. Het was niet ver van Ulft vandaan en het werd al snel duidelijk dat het Duitse voetbal bij mijn speelstijl paste. Op mijn vijftiende levensjaar debuteerde ik in het eerste elftal en na vijftien wedstrijden trok ik naar Oberhausen.
Een jongen van zestien alleen in een klein appartement, maar wel volwaardig elftalspeler van Rot-Weiß Oberhausen. In vijf seizoenen bij deze club wisten we tot aan de 2. Bundesliga te komen. Met een combinatie van hard werken en individuele kwaliteiten kwamen we dus een heel eind. Maar het was niet mijn eindstation. Vanuit alle kanten van de wereld werd gestreden om mijn handtekening. Ik had kunnen tekenen bij Franse, Spaanse, Argentijnse en andere Duitse clubs, maar zoals altijd was ik weer eigenwijs. Ik besloot dat het tijd was om naar het Verenigd Koninkrijk te trekken. Ik trok naar Dundee.
Bij Dundee United beleefde ik de mooiste tijd uit mijn carriere. In zeven jaar tijd knokte we tegen de echte topploegen, maar nooit wisten we echte successen te behalen. Wel werden we twee keer runner-up in de Schotste bekertoernooien. (Scottish Cup '91 & Scottish League Cup '98) Het voetbal was me op het lijf geschreven. Lekker duels pakken, de ene tackle naar de andere over het veld smijten. Misschien kon je me qua speelstijl een beetje vergelijken met Gennaro Gatusso. Altijd het randje opzoeken. En dan moet je zelf ook wel eens wat incasseren. Dat is ook de oorzaak dat ik al op mijn negenentwintigste moest stoppen met het actief beoefenen van mijn geliefde sport.
Sinds het heden en het einde van mijn carriere heb ik veel opgestoken op het gebied van het trainerschap. Bij vele clubs heb ik een kijkje mogen nemen in de keuken van het tactische plan achter het zo geliefde spelletje. Verschillende speelstijlen van teams heb ik bestudeert en ik kwam er al snel achter dat ik als trainer precies dezelfde instelling had dan als voetballer: Ik wil altijd winnen en dat heb ik ook gedaan met mijn jeugdselecties. Alleen nu werd het de tijd om voor het echte werk te gaan. Ik solliciteerde bij meerdere clubs over heel Europa, maar ik had niet verwacht dat ik bij een topclub in Nederland terecht zou komen.
Per 15 juni 2013 ben ik namelijk de opvolger van Phillip Cocu die door medische redenen helaas terug moet treden als eindverantwoordelijke. Aan mij, Joost Soeter, dus de taak om eindelijk weer eens voor successen te zorgen in het Phillips Stadion. Als het aan mij ligt blijft het niet alleen bij successen in Eindhoven, maar zal ik uiteindelijk de grootste manager in de voetbalgeschiedenis worden. Misschien zijn dromen bedrog, maar ik heb in ieder geval een doel voor ogen.
[FM2014][NOV] PSV Eindhoven; Eendracht maakt macht
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire